Nie można nie zauważyć mody na meble z lat 50 i 60 ubiegłego wieku. Jakżeż to brzmi! A przecież wszyscy dobrze je pamiętamy 
Te meble, kolory, stylistyka są tak charakterystyczne, że nie można ich pomylić z żadnym innym stylem. Mają w sobie coś ponadczasowego. Często się zdarza, że patrzę na wnętrze które bardzo mi się podoba i mam problem z nazwaniem stylu. Widzę klasę i wyrafinowanie, ale nie jestem przekonana co to jest. Najczęściej jest to właśnie wnętrze z elementami mid-century modern. Tak właśnie jest na przykład z apartamentem Atheny Calderone (powyżej) o którym pisałam TU. Jest wyjątkowy, nieokreślony i jak się dłużej przyjrzeć ma właśnie wiele elementów mid-century: stół, krzesła, oświetlenie, fotele, komoda, ławka, kolorystyka. Chociaż na pierwszy rzut oka wcale nie wygląda jak dom z lat 50. Bo nie chodzi o to żeby zrobić coś dosłownego. Pojedyncze stare meble połączone z nowymi współczesnymi oraz inspirowanymi tamtą stylistyką…
O jaką różnicę chodzi? O zupełnie inne podejście do szafek w podziale góra dół oraz wyodrębnienie kuchenki jako elementu kluczowego. Zobaczcie o czym mówię. [1] [1] [1] [1] [1] [1]…
